اکو مری یا اکوکاردیوگرافی از راه مری، روشی غیرتهاجمی و نوین برای تشخیص بیماری های قلبی است. در این روش، تصویربرداری از طریق یک لوله انجام می شود که از مری عبور داده می شود. این لوله از طریق عبور از مری، از دهان به سمت معده حرکت می کند. تصاویر به دست آمده از قلب از طریق اکو مری، از نواحی پشت قلب تهیه می شود.

اکو مری، نوعی از اکوکاردیوگرافی است که نسبت به اکوکاردیوگرافی قفسه صدری، تصاویر واضح تری از قلب به دست می دهد. کیفیت تصاویر به دست آمده از اکو مری، بالاتر از اکوکاردیوگرافی معمولی است. همچنین اکوکاردیوگرافی از راه مری، تصاویری از برخی نواحی قلب ارائه می دهد که از طریق اکوی قفسه سینه امکان پذیر نیست.

اکو مری به دو دلیل از اکوی قفسه صدری به مراتب ارزش پزشکی بیشتری دارد:

• کیفیت بالای تصاویر
• دسترسی به تصاویر قسمت هایی از قلب که در اکوکاردیوگرافی قفسه صدری قابل مشاهده نیست.

دلیل کیفیت بالاتر و دسترسی به نواحی بیشتری از قلب در اکو مری این است که مری در پشت قلب قرار گرفته است. لذا تصویربرداری از راه مری، نواحی غیرقابل دسترس قلب را قابل مشاهده خواهد کرد.

«متخصص قلب مشهد – دکتر قلب مشهد»

نام دیگر اکو مری، اکوکاردیوگرام ترانس ازوفاژیال است. این روش به دلایلی که در بالا گفته شد، غالباً زمانی بکار می رود که بررسی و تحلیل قسمت ها و نواحی خاصی از قلب با استفاده از اکوکاردیوگرافی قفسه صدری امکان پذیر نباشد.

به علت عبور لوله از راه مری و ورود آن به بدن، این روش را غالباً روشی نیمه تهاجمی نیز می نامند. مجاورت مری با قلب، باعث شده است مری در این روش به عنوان پنجره یا درچه ای اولتراسونیک برای دسترسی به قلب عمل کند. مری این نقش را به شکلی بسیار مطلوب ایفا می کند.

اگر دریچه های قلب دچار عفونت شده باشند و یا موضوع مورد بررسی و ارزیابی پزشک، دریچه های مصنوعی باشند، از طریق اکو مری قابل تشخیص خواهد بود. همچنین از اکو مری می توان برای ارزیابی سوراخ هایی که بین حفره های قلب بیمار وجود دارد، استفاده کرد. علاوه بر موراد فوق اگر سرخرگ آئورت جدا یا دچار پارگی شده باشد، نیز از راه اکو مری قابل تشخیص است. از اکو مری برای تشخیص بیماری های قلبی مادرزادی نیز بسیار استفاده می شود.

همچنین مطالعه کنید : مقاله کاملتر اکو مری چیست ؟

اگر بیمار قبلاً اکو مری انجام داده باشد و نیاز به اکوی مجدد پس از مدتی داشته باشد، انجام مجدد اکوی مری غالباً مناسب است. در این شرایط معمولاً ایجاد تغییر در برنامه درمانی بیمار پیشبینی می شود. این مورد ممکن است پس از تجویز و مصرف داروی ضد انعقاد با حل شدن لخته خون یا پس از استفاده از آنتی بیوتیک به دنبال نابودی وژتاسیون رخ دهد.