اکوی قلب چیست؟ آزمایش اکوی قلب چیست؟ اکوی تخصصی قلب چیست؟ تفاوت نوار و اکوی قلب چیست؟ پاسخ تمامی این پرسش ها را در این مقاله می دهیم.

بیماری های قلبی، یکی از بزرگ ترین علل مرگ و میر در جهان و ایران محسوب می شود. یکی از جدیدترین و آسان ترین راه های تشخیص بیماری های قلبی، اکوکاردیوگرافی قلب است. تصویربرداری غیرتهاجمی یا اکوی پیشرفته از قلب، پیشرفتی بسیار بزرگ در طب قلب و عروق بشمار می رود. در این مطلب اکوکاردیوگرافی یا اکوی پیشرفته قلب را بعنوان یکی از جدیدترین راه های تشخیص بیماریهای قلبی،تشریح خواهیم کرد.

پیشرفت روزافزون فن آوری، موجب تکامل سیستم های تصویربرداری در سال های اخیر شده است. این امر در تشخیص و درمان بیماری ها نیز جایگاه ویژه ای یافته است. یکی از پیشرفته ترین روش های تصویربرداری که پیشرفت تکنولوژی به همراه آورده است، استفاده از امواج اولتراسوند است.

تصویربرداری به کمک امواج اولتراسوند یا فراصوت را اکوکاردیوگرافی یا اکوکاردیوگرافی پیشرفته می نامند. اکوکاردیوگرافی پیشرفته، به دلایل زیر نسبت به سایر روش های تصویربرداری از قلب برتری دارد.

• کم هزینه بودن
• قدرت تفکیک زمانی بالا
• غیرتهاجمی بودن
• سرعت تصویربرداری بالا
• امکان به تصویر کشیدن بافت های متحرک به صورت زمان حقیقی
• بی ضرر بودن برای بدن انسان
• قابل حمل بودن
• استفاده آسان از دستگاه

سایر روش های تصویربرداری از قلب را که اکوکاردیوگرافی پیشرفته به آن ها ارجحیت دارد، می توان اینگونه نام برد.

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی
• مقطع نگاری (توموگرافی) رایانه ای
• مقطع نگاری با نشر پوزیترون

با توجه به دلیل فوق، در اغلب موارد پزشک در اولین مرحله از تشخیص، از اکوکاردیوگرافی استفاده می کند.

«متخصص قلب مشهد – دکتر قلب مشهد»

در اکوکاردیوگرافی، امواج ماوراء صوت توسط پروب دستگاه ساطع می شوند. امواج ساطع شده، پس از برخورد به قلب و بازگشت از آن توسط پروب به پردازنده های دستگاه فرستاده می شوند. سپس تصویر قلب متحرک بصورت همزمان بر روی مانیتور نمایش داده می شود. با استفاده از این روش می توان نمای دقیقی از دیواره های قلبی،دریچه ها و ابتدای سرخرگ ها بدست آورد.

در اکوکاردیوگرافی پیشرفته، تشخیص بیماری های قلبی و عروقی در تمام سنین امکان پذیر است. در گذشته، تصاویر اکوکاردیوگرافی، غیرمتحرک بودند. اکوی پیشرفته قلب، امکان تصویربرداری متحرک بصورت دو بعدی و سه بعدی را فراهم کرده است.

همچنین مطالعه کنید :اکوکاردیوگرافی از راه مری یا اکوی مری چیست؟

در روش معمول، پزشک متخصص پس از گرفتن تصایر اکوکاردیوگرافی به تحلیل آن می پردازد. پزشک به دمبال مشخصه های مورد نظری است که نمایانگر بیماری یا عدم بیماری قلب باشد. تحلیل و ارزیابی پزشک به دو صورت انجام می شود. اول ارزیابی با چشم و دوم ارزیابی بر اساس محاسبات دستی.

در هر دو حالت، تفسیر تصاویر اکوکاردیوگرافی به علت کیفیت پایین آن ها بسیار مشکل است. منظور از کیفیت پایین تصاویر، وجود نویز اسپکل است. علاوه بر کیفیت پایین، تغییرات سریع دریچه ها و دیواره های قلبی نیز از عوامل دشواری تحلیل تصاویر اکوکاردیوگرافی است. لذا تحلیل تصاویر اکوکاردیوگرافی، به یک دوره آموزشی طولانی مدت نیاز داشته و بسیار وابسته به تجربه متخصص است.

امروزه اولتراسوند بعد از اشعه ایکس، دومین شکل پرکاربرد تصویربرداری تشخیصی در پزشکی است. مزایای زیاد اولتراسوند، آن را به عنوان یک ابزار تشخیصی با ارزش در رشته های پزشکی مطرح کرده است. از جمله این رشته ها می توان قلب و عروق، زنان و زایمان، جراحی، کودکان و … را نام برد.

اولتراسوند علاوه بر تکمیل روش های رایج از جمله اشعه ایکس، در مقایسه با سایر شکل های رقیب دارای مشخصه های یکتایی است. برخی از این شکل های رقیب عبارتند از: توموگرافی کامپیوتری اشعه ایکس، توموگرافی گسیل رادیونوکلئید (پزشکی هسته ای) و تصویرگری تشدید مغناطیسی.

برخی از نکاتی که می توان از اکوی پیشرفته قلب مطرح کرده به شرح زیر است:

• اکوی پیشرفته قلب، شکلی از تشعشع غیریونیزه کننده است. لذا بر اساس دانش فعلی، در توان های پایین، ایمن در نظر گرفته می شود.
• اکوی پیشرفته قلب، نسبت به روش های تصویربرداری با قابلیت های مشابه دارای هزینه کمتر است.
• اکوی پیشرفته قلب، تصاویر را به صورت زمان حقیقی ایجاد می کند.
• برای فرکانس هایی که امروز استفاده می شود، دارای قدرت تفکیک در حدود کسر میلیمتر است. با افزایش فرکانس قدرت بهتر می شود.
• با بکارگیری اصل داپلر، می تواند اطلاعات سرعت جریان خون را فراهم کند.
• اکوی پیشرفته قلب، قابلیت حمل دارد و بنابراین به راحتی می تواند به کنار بیمار انتقالداده شود.

همچنین مطالعه کنید : پزشکی هسته ای چیست؟

سیستم تصویربرداری در اکوی پیشرفته قلب، از چند بخش کلی تشکیل شده است. مهمترین این بخش هابه شرح زیر هستند:

• مبدل
• پیش تقویت کننده
• مبدل آنالوگ به دیجیتال
• شکل دهی پرتو
• تقویت کننده جبران بهره – زمان
• آشکارکننده پوش
• حافظه
• فشرده سازی لگاریتمی

کیفیت تصاویر و توانایی های تشخیصی در تصویربرداری پزشکی به کمک اولتراسوند، به میزان قابل توجهی به شکل دهنده پرتو، که اولین عامل پردازش سیگنال را در سیستم اکوکاردیوگرافی انجام می دهد، بستگی دارد. باریکه اولتراسونیک تولید شده توسط یک آرایه فازدار، می تواند با تأخیر دادن مناسب به سیگنال هایی که برای ارسال به عناصر می روند یا برای دریافت به عناصر می رسند، کانونی شده یا تغییر مسیر داده شوند.

تأخیر و جمع (DAS) یک روش استاندارد شکل دهی پرتو در اکوکاردیوگرافی است. یک تصویر توسط ارسال یک پرتو باریک در یک تعداد زاویه و تأخیر دادن دینامیکی و جمع سیگنال های دریافتی از همه کانال ها تشکیل می شود. هدف شکل دهنده پرتو DAS، حداکثر کردن خروجی آن توسط تأخیر، وزن دهی و جمع سیگنال های دریافت شده توسط عناصر مبدل است.

در این سیستم، به ازای هر المان مبدل به یک پیش تقویت کننده، مبدل آنالوگ  به دیجیتال و بخش های پردازش دیجیتالی نیاز است. پیش تقویت کننده ای که مرحله اول تقویت سیگنال را فراهم می آورد، یک تقویت کننده با امپدانس ورودی بالا و نویز کم است.

تبدیل A/D پس از پیش تقویت، در شکل دهنده باریکه انجام می شود. این امر باعث گران شدن بیش از حد دستگاه می گردد. زیرا تعداد مبدل های A/D با نرخ بالای نمونه برداری مورد نیاز خواهد بود. سیگنال تولید شده نهایی سیگنال RF اولتراسوند نامیده می شود. این سیگنال دارای فرکانس بسیار بالایی است که تغییرات زیادی دارد. در ادامه جهت تولید تصویر نهایی اکوکاردیوگرافی، پردازش های دیگری نیز انجام می شود.

از آنجا که انرژی اولتراسوند با نفوذ در عمق بیشتر بدن، توسط بافت ها تضعیف می شود. لذا جبران زمانی بهره مورد نیاز است. بنابراین تقویت سیگنال RF تولید شده پس از مرحله شکل دهی پرتو، توسط تقیت کننده ای که بهره آن با زمان افزایش می یابد، که می تواند بهره بیشتر از 40 دسی بل داشته باشد، انجام می پذیرد.

سپس فسیگنال تقویت شده، دمدوله می شود که شامل آشکارسازی پوش و فیلتر کردن و فشرده سازی بصورت لگاریتمی است. به فشرده سازی لگاریتمی نیاز است. زیرا محدوده دینامیکی اکوهای دریافتی که بصورت نسبت بزرگترین اکو به کمترین اکوی بالای سطحنویز آشکار شده توسط مبدل تعریف می شود، بسیار بالا و در مرتبه 100 تا 120 دسی بل است.

مبدل اسکن، حافظه ای دیجیتال است که داده ها را از چهارچوب جمع آوری شده، به چهارچوب قابل نمایش روی نمایشگر تبدیل و ذخیره می کند. قبل از نمایش، داده ویدئویی ممکن است مجدداً از طریق فیلتر بالاگذر، فیلتر پایین گذر، نگاشت سطوح خاکستری و … پردازش شود.

بعد از اینکه تمام دادهها در حافظه ای جمع آوری شدند، یک تصویر ترکیبی با استفاده از ترکیب تصاویر نواحی ای که باریکه در آن نواحی کانونی شده بود، ایجاد می شود.

همچنین مطالعه کنید : تست ورزش چیست؟

تصویربرداری به کمک اولتراسوند از قلب را اکوکاردیوگرافی می نامند. اکوکاردیوگرافی، یکی از ابزارهای بسیار مفید و دقیق در بررسی کالبد طبیعی و غیرطبیعی قلب است. در این روش امواج ماوراء صوت توسط پروب دستگاه که بر روی قفسه سینه بیمار قرار گرفته، ساطع شده و پس از برخورد به قلب و بازگشت از آن توسط پروب به پردازنده های دستگاه فرستاده شده و تصویر قلب متحرک بصورت همزمان بر روی نمایشگر نمایش داده می شود.

با استفاده از این روش می توان نمای دقیقی از دیواره های قلبی، دریچه ها و ابتدای سرخرگ های بزرگ به دست آورد.

دنبال کردن تغییرات سریع دریچه ها و دیواره های قلبی یک مبحث مهم در اکوی پیشرفته قلب است. بنابراین وضوح مکانی مناسب و قدرت تفکیک زمانی بالا (نرخ فریم بر ثانیه بالا) برای نمایش ساختارهای با حرکت سریع بسیار ضروری است.

در روش معمول، پزشک پس از گرفتن تصویر اکو، به آنالیز آن می پردازد و به دنبال مشخصه های نظری است که نمایانگر بیماری یا عدم بیماری قلب باشد. کیفیت مناسب این تصاویر و همچنین قدرت تفکیک زمانی بالا به تشخیص صحیح چگونگی حرکت بافت های ظریف قلبی کمک بسزایی می کند.

اانجمن قلب آمریکا یک استاندارد برای تعیین موقعیت و نمایش قلب،انتخاب زاویه و اسامی برای سطوح قلبی ارائه داده است. محل های استاندارد مشخصی بر روی قفسه سینه جهت قرارگیری پروب اکوکاردیوگرافی تعیین شده است. در این محل ها، پرتو فراصوت بهترین نفوذ را داشته و ریه ها در مسیر عبور موج قرار می گیرند. در این تصاویر بخش های خاصی از قلب تصویربرداری خواهد شد.

تصاویر اکوی پیشرفته قلب از چهار نمای استاندارد تهیه می شوند: چهار حفره ای رأسی، دو حفره ای رأسی، محور بلند پاراسترنال یا سه حفره ای رأسی و محور کوتاه پاراسترنال. نمای محور بلند از رأس بطن چپ تا دریچه آئورت امتداد دارد. نمای محور کوتاه ر نمای محور بلند عمود است. نمای چهار حفره ای رأسی بر هر دو نمای محور بلند و محور کوتاه عمود است. در این نما دهلیز راست و چپ قابل مشاهده هستند. اگر صفحه نمای چهار حرفره ای رأسی را 60 درجه در جهت عقربه های ساعت بچرخانیم، نمای دو حفره ای رأسی بدست می آید که در آن دهلیز و بطن چپ قابل مشاهده هستند.

مبدل در رأس قلب قرار می گیرد. بطوری که نشانه آن به سمت کتف چپ قرار داده می شود. این نما، شکل نمونه ای قلب به همراه چهار حفره معروف آن را نشان می دهد.

در این نوع تصویر قسمت های مختلف بطن چپ، بطن راست، دریچه آئورت، دریچه میترال، دریچه سه قلو، دهلیز چپ و دهلیز راست به خوبی قابل مشاهده هستند. در این نما دیواره بین بطنی در طول فاز سیستول به سمت مرکز حفره بطن چپ منقبض می شود.

نمای دو حفره ای رأسی در اکوی پیشرفته قلب

با تغییر زاویه پروب در محل رأسی قلب، می توان نمای دو حفره ای قلب را مشاهده کرد. در این نما می توان بخش های قدامی و تحتانی عضلات بطن چپ قلب را ارزیابی کرد. ضمناً حرکت دریچه میترال نیز قابل مشاهده است.

نمای محور کوتاه در اکوی پیشرفته قلب

بدون جابجایی پروب نسبت به حالت قبل و تنها با چرخش 90 درجه ای آن به گونه ای که پروب به سمت کتف چپ نشانه رود، تصویر محور کوتاه بدست می آید. در این موقعیت با تغییر اندک اندک زاویه پروب می توان تصاویر محور کوتاه متنوعی بدست آورد.

بطور کلی از 3 مکان مختلف می توان این نما را نشان داد. 1- از نزدیک رأس قلب و یا به عبارتی دقیق تر از ناحیه زیر ماهیچه های پاپیلاری عضله قلب و درست قبل از انتهی حفره قلب که آن را نمای محور کوتاه رأسی می نامند. 2- از نزدیکی میانه حفره قلب جایی که تمام طول عضلات قلبی را شامل می شود که آن را نمای محور کوتاه میان حفره ای و یا نمای محور کوتاه عضلات بطن چپ می نامند. 3- از نزدیکی پایه قلب و دقیق تر از نوک دریچه میترال که آن را نمای محور کوتاه پایه ای و یا نمای محور کوتاه دریچه میترال می نامند. مطلوب ترین نما،نمای محور کوتاه میان حفره ای است.

نمای محور بلند پاراسترنال دراکوی پیشرفته قلب

برای این نوع تصویربرداری، نقطه علامت دار پروب باید به کتف راست اشاره کند. این نما، شامل قسمت اصلی قلب یعنی دیواره خلفی قلب و دیواره قدامی بین بطنی قلب است. در این نما، عملکرد بخش های پایه ای قدامی دیواره بین بطنی و خلفی دیواره قلب بسیار خوب دیده می شود: مسیر خروجی بطن راست، دریچه آئورت، مسیر خروجی بطن چپ، دهلیزچپ و دریچه میترال.

نمای زیر سینه ای

این نما، تصویری مشابه تصویر چهار حفره ای رأسی ایجاد می کند. با این تفاوت که تصویر ایجاد شده، مقداری چرخیده است.

اکوکاردیوگرافی، معمولاً اولین مودالیتی تصویربرداری برای ارزیابی اختلالات ساختاری و عملکردی قلب و عروق بزرگ است. تصاویر فلوی رنگی و داپلر قادر به ارزیابی همودینامیک و جریان خون هستند. اکوی پیشرفته قلب با ارزیابی قابل اعتماد همودینامیک باعث کاهش قابل توجه نیاز به ارزیابی های تهاجمی شده است.

یک بررسی اکوکاردیوگرافیک با اکوی دو بعدی همزمان شروع می شود که تصاویر با وضوح بالا از ساختارهای قلب و حرکات آن را به ما نشان می دهد. با اکوی دو بعدی، اندازه های کمی و کیفی از نواحی و حجم های قلب بدست می آید. اکوی دوبعدی چهارچوبی برای بررسی داپلر است.

تصویربرداری داپلر بافتی حرکات بافت یا دیگر ساختارهای قلب که معمولاً سرعت کمتری نسبت به جریان خون دارند را ثبت می کند. پیشرفت های اخیر در اکوکاردیوگرافی بطن راست همانند تصاویر داپلر بافتی، تصویرهای کشتی و تصاویر سه بعدی روش هایی هستند که در کنار تصویربرداری دو بعدی می تواند اطلاعات بیشتری در اختیار پزشک قرار دهد.

• بررسی آناتومی و سایز بطن چپ بصورت تعیین دیامترها و گاه حجم بطن چپ در فازهای دیاستول و سیستول. همچنین گاه بررسی وجود لخته در بطن چپ در صورت وجود برخی تغییرات آناتومیک دیگر مانند وجود هیپرترابکولیشن، آنوریسم، هیپرتروفی و غیره. چنانچه به دلیل هندسه خاص قلب اندازه گیری دیامترها انجام پذیر نباشد، حجم جایگزین می گردد.
• بررسی عملکرد سیستولی بطن چپ بصورت بیان EF. بررسی اختلال حرکت سگما های خاص در صورت وجود بررسی عملکرد دیاستولی بطن چپ.
• بررسی سایز بطن راست بصورت دیامتر بطن راست و گاه دیامترهای دیگر این بطن در infloe و outflow، وجود آنوریسم و …
• بررسی عملکرد بطن راست بصورت وجود اختلال خفیف، متوسط یا شدید در عملکرد بطن رات یا نرمال بودن این عملکرد و بیان TAPSE
• بررسی سایز دهلیزهای چپو راست بصورت دیامتر و یا مساحت و یا حجم

بررسی های فوق با روش 2D و M-Mode انجام می شود. این بررسی بصورت کمی و یا کیفی است.

• بررسی آناتومی و عملکرد دریچه آئورت، تعیین تعداد لتها و وجود یا عدم وجود تنگی و یا نارسایی، تعیین شدت تنگی و یا نارسایی. در صورت وجود دریچه دولتی، تک لتی یا چهار لتی در دسته بیماری های مادرزادی قرار می گیرد.
• بررسی آناتومی و عملکرد دریچه میترال، وجود یا عدم وجود تنگی و یا نارسایی، تعیین شدت تنگی و یا نارسایی. در صورت پاراشوت در دسته بیماری های مادرزادی قرار می گیرد.
• بررسی آناتومی و عملکرد دریچه تری کوسپید، وجود یا عدم وجود تنگی و یا نارسایی، تعیین شدت تنگی و یا نارسایی. در صورت وجود آنومالی ابشتاین در دسته بیماری های مادرزادی قرار می گیرد.
• بررسی آناتومی و عملکرد دریچه پولمونر، وجود یا عدم وجود تنگی و یا نارسایی، تعیین شدت تنگی و یا نارسایی. در صورت تنگی و یا نارسایی در زمینه بیماری های مادرزادی، در دسته بیماری های مادرزادی قرار می گیرد.

بررسی های فوق (درچه ها) با روش های 2D،M-Mode، Color M-Mode، داپلر و کالر داپلر انجام می شود. این بررسی ها می تواند کمی و یا کیفی باشد.

• بررسی سایز آئورت صعودی، قوی آئورت و آئورت نزولی توراسیک و شمی بصورت سایز و فلوی آئورت. در صورت وجود کوارکتاسیون یا PDA در دسته مادرزادی قرار می گیرد.
• بررسی شریان پولمونر و شاخه ها تا حداکثر قسمت های پروگزیمال آن ها و بررسی فلوی آن ها.
• بررسی سپتوم دهلیزی تا حدی که با ترانس توراسیک اکو قابل انجام است. گاه بررسی با اکوی ترانس توراسیک مقدور نیست. همچنین بررسی سپتوم بین بطنی. در صورت وجود ASD و VSD به استثنای موارد VSD به دنبال MI یا VSD/ASD ایاتروژنیک در دسته بیماری های مادرزادی قرار می گیرد.
• بررسی IVC و میزان کلاپس و سایز آن و گاه بررسی وریدهای کبدی. ممکن است در همه بیماران قابل انجام نباشد.
• تخمین فشار پولمونر
• بررسی پریکارد از نظر وجود یا عدم وجود مایع پریکارد، مقدار آن و اثر فشاری داشتن یا نداشتن مایع بر روی قلب. همچنین در صورت وجود پریکاردیت کونستریکتیو ذکر شواهد مربوطه.

در تمام موارد فوق ممکن است بررسی ها بعد از یک مداخله بر روی قلب، مجدداً انجام شوند. همچنین برخی موارد بررسی دریچه ها در واقع بررسی دریچه های فلزی یا بیولوژیک هستند یا بررسی عملکرد قلب ممکن است به دنبال PCI یا عمل جراحی CABG باشد.

• اکوکاردیوگرافی سه بعدی (3DE) نوآوری بزرگی در تصویربرداری قلبی- عروقی به روش اولتراسوند است. پیشرفت در فن آوری پروب های مبدل و علم نرم افزار امکان اخذ دادگان سه بعدی و نمایش زمان-حقیقی مربوط به ساختمان قلب از نقاط دید مختلف را فراهم می آورد.مزایای اکوکاردیوگرافی سه بعدی شامل موراد زیر است:
  • ارزیابی حجم حفره های قلب که در آن مفروضات هندسی در نظر گرفته نمی شود.
  • تخمین حرکت منطقه ای دیواره های بطن چپ (LV) و کمی سازی فاز سیستولیک
  • نمایش نماهای واقع بینانه از دریچه های قلب و تهیه برش های ظریف و واقعی در مقاطع مختلف قلب
  • ارزیابی حجمی ضایعات برگشتی و سوراخ ها به کمک تصویربرداری سه بعدی داپلر رنگی
  • تصویربرداری استرس سه بعدی
  • از اکوکاردیوگرافی سه بعدی بعنوان روش کمکی در انجام بیوپسی قلب، تعبیه پیس میکر و دفیبریلاتور قلبی و همچنین در روش های جدید آنژیوپلاستی و ترمیم دریچه های قلب در اتاق عمل می توان استفاده نمود.

  در واقع با استفاده از روش تصویربرداری سه بعد در اکوی پیشرفته قلب، بررسی دقیق انواع بیماری های قلبی به خصوص درگیری دریچه ها و انواع بیماری های عضله قلب میسر می گردد. این روش تصویربرداری، امکان بررسی بسیار دقیق آناتومی را فراهم می سازد. همچنین می توان تصویربرداری سه بعدی منحصر به فردیجهت فهم بهتر بیماری های مادرزادی پیچیده قلب تهیه کرد.

  مصالحه اصلی در تصویربرداری سه بعدی، بین سرعت تصویربرداری از حجم (یا قدرت تفکیک زمانی) و قدرت تفکیک مکانی است. به منظور بهبود وضوح مکانی نیاز است تاتعدادخطوط اسکن در هر حجم (چگالی خط اسکن) افزایش یابد. این موضوع باعث زمان بر شدن تصویربرداری شده و در نتیجه نرخ حجم کلی را محدود می کند.

  شرکت های سازنده سیستم اولتراسوند در حال توسعه فن آوری های زمان – حقیقی برای بهبود قدرت پردازش سیستم اولتراسوند سه بعدی با حجم کامل و وضوح مکانی و زمانی کافی هستند.

• روش های اکوکاردیوگرافی پیشرفته سه بعدیدر حال حاضر دو روش مختلف برای اخذ دادگان سه بعدی وجود دارد: تصویربرداری سه بعدی زمان واقعی یا زنده و تصویربرداری ترکیبی از چند سیکل.تصویربرداری زمان واقعی یا زنده به نوعی از تصویربرداری اطلاق می گردد که در آن اخذ داده بصورت هرمی چندتایی در هر ثانیه از تنها یک ضربان قلب انجام می پذیرد و تصویر سه بعدی ساخته می شود. اکثر سیستم های اولتراسوندی که دارای تصویربرداری سه بعدی زنده هستند، دارای حالت های تصویربرداری مختلفی هستند. از جمله سه بعدی زنده حجم باریک، سه بعدی بزرگ نمایی شده، سه بعدی زنده زاویه باز و سه بعدی زنده رنگی داپلر.در تصویربرداری با روش ترکیب سیکل های متوالی، امکان ایجاد تصاویر با قدرت تفکیک زمانی بهتر میسر می شود. این مسأله به علت اخذ داده از حجم های باریک در طول چند ضربان قلب (از دو تا هفت سیکل قلبی) بدست می آید. اطلاعات این ضربان ها به ترتیب با یکدیگر برای ایجاد یک مجموعه داده هایحجمی تجمیع می گردند.با ان حال این روش تصویربرداری که نیازمند هم زمان سازی سیکل های مختلف است، ذاتاً مستعد ابتلا به آرتیفکت های تصویربرداری ایجاد شده توسط بیمار و یا حرکت تنفس و یا ریتم نامنظم قلبی است.از آنجا که نرخ فریم در تصویربرداری سه بعدی از اساس پایین است، تلاش هایی در جهت افزایش قدرت تفکیکزمانی در این نوع تصاویر مبتنی بر الگوریتمهای پس پردازشی شده است.تصاویر سه بعدی اکوکاردیوگرافی در طول چند پریود متوالی می توانند مجددا مرتب شوند تا یک پریود با قدرت تفکیک زمانی بالا ایجاد شود. عملیات مرتب سازی فریم ها، بر اساس پیک موج R که از روی سیگنال نوار قلبی دریافت می شود، انجام شده است.در روش دیگر که منجر به افزایش دو برابری تعداد تصاویر اکوی پیشرفته سه بعدی می شود، تصویربرداری با جابجایی های زمانی از پیش تعیین شدهاست. سپس برای هموارسازی و مرتب سازی دادگان از الگوریتم های مبتنی بر انطباق استفاده میشود.

• اقدامات پاراکلینیکی، تصویربرداری و دارویی مورد نیاز قبل از اکوی پیشرفته قلبقبل از انجام اکوی پیشرفته قلب معمولاً انجام و داشتن یک EDG به صلاح بیمار است. همچنین گاه ممکن است بیمار عکس قفسه سینه، هولتر مانیتورینگ و … نیز داشته باشد که در صورت داشتن، بهتر است همراه خود بیاورد.در صورت نیاز به تست ورزش، اسکن هسته ای و … بهتر است اکوی ترانس توراسیک قبل از آن انجام شود. ملاحظه دارویی قبل از اکوی پیشرفته قلب ضرورت ندارد. مگر اینکه پزشک معالج درخواست ویژه ای داشته باشد. بعنوان مثال ممکن است پزشک معالج بخواهد قلب بدون مصرف داروی ACEI بررسی شود.فشار خون و HR قبل از تست باید اندازه گیری شود.زمان لازم برای اکوی پیشرفته قلبمدت زمان لازم برای اکوکاردیوگرافی بسته به پاتولوژی متفات است. برای انجام کاردیوگرافی غیر مادرزادی بین 10 تا 15 دقیقه زمان لازم است. گزارش اکوکاردیوگرافی نیز بین 5 تا 10 دقیقه به طول می انجامد. در نتیجه جمعاً 15 الی 20 دقیقه زمان برای اکوکردیوگرافی لازم است.چنانچه اکوی پیشرفته همزمان با گزارش انجام شود، مدت زمان اکوکاردیوگرافی می تواند کاهش یابد.چگونگی نحوه انجام اکوی پیشرفته قلبمراحل انجام اکوی پیشرفته قلب به شرح زیر است:
  • ابتدا بیمار بر روی یک تخت به پهلو یا پشت خوابانده می شود.
  • پزشک ژل مخصوصی را بر روی یک پروب می ریزد و آن را روی ناحیه سینه ای بیمار حرکت می دهد.
  • امواج ماوراء صوت تصاویری را از قلب بیمار و دریچه های آن ایجاد می کنند. در اکوکاردیوگرافی از امواج اشعه ایکس استفاده نمی شود.
  • حرکات قلبی بیمار بر روی یک صفحه ویدئویی نمایش داده می شود و قابل مشاهده است.
  • یک نوار ویدئو یا عکس را می توان تهیه نمود.
  • در طول زمان انجام اکوکاردیوگراف، بیمار نیز می تواند ویدئو را ببیند.
  • اکوکاردیوگرافی، اغلب به کمتر از 15 تا 20 دقیقه زمان نیاز دارد.
  • اکوی پیشرفته قلب، درد و عوارض جانبی ندارد.
  • پزشک بیمار در مورد نتایج اکوکاردیوگرافی با بیمار صحبت می کند.

• اکوکاردیوگرافی یا اکوی پیشرفته قلب، جهت کمک به پزشک برای تشخیص بیماری های قلبی انجام می شود. اما در برخی موارد انجام اکوکاردیوگرافی برای بیمار ضروری است. از جمله این موارد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
  • هنگامی که بیمار دارای صداهایی غیرطبیعی در ناحیه قلب خود باشد.
  • هنگامی که بیمار دچار درد قفسه سینه قابل توجه و غیر قابل توجیه باشد.
  • هنگامی که بیمار دچار یک نقص مادرزادی قلبی باشد.
  • هنگامی که بیمار دچار حمله قلبی شده باشد.
  • هنگامی که بیمار دچار تب روماتیسمی شده باشد.
  • بیماری های دریچه ای که در دوران بزرگسالی ایجاد می شوند مانند تنگی دریچه آئورت یا نارسایی دریچه میترال نیز به خوبی با اکوکاردیوگرافی قابل بررسی است.
  • بیماران دچار ناهنجاری های مادرزادی قلب عموماً دچار تنگی یا گشادی دریچه های قلبی یا عبور خون از سوراخ های نا به جای داخل قلب هستند. در اکوکاردیوگرافی تمامی این اشکالات نیز به خوبی قابل رؤیت هستند.
  • در بیماران دچار نارسایی قلبی، میزان ضعف در حرکت دیواره بطن با شدت نارسایی ارتباط مستقیم دارد.. این علائم نیز به وسیله اکوکاردیوگرافی یا اکوی پیشرفته قلب تشخیص داده می شود.
  • در تنگی یا نارسایی شدید تری کوسپید که هنوز معیارهای مداخله درمانی مانند بروز علامت، افزایش سایز قلب یا کاهش RVEF و … را پیدا نکرده است، به فواصل هر شش ماه تا یک سال. در مواردی که معیارهای مداخله درمانی بروز کرده است، ابتدا باید مداخله مزبور انجام شود، سپس برای بررسی نتیجه، مجددا اکو انجام می شود. در صورتی که بیمار مداخله را نپذیرد ممکن است با همان فواصل معمولاً شش ماه اکو انجام شود.
  • در تنگی یا نارسایی متوسط تری کوسپید که بیمار تغییر علامتی ندارد، به فواصل یک تا دوسال. در تنگی خفیف تری کوسپید فواصل 2 تا 3 سال و در نارسای خفیف نیاز به فالو آپ ندارد.
  • در بیماران با دریچه پروستتیک بیولوژیک با روش اینترونشن، اکوکاردیوگرافی فردای روز پروسیجر، قبل از ترخیص بیمار در 30 روز اول بعد از تعبیه دریچه، سپس شش ماه بعد و سپس هر یک سال انجام می شود.
  • در بیماران با دریچه پروستتیک بیولوژیک با روش تعبیه جراحی، اکوکاردیوگرافی اولیه قبل از ترخیص، در 30 روز اول بعد از تعبیه دریچه و سپس هر یک سال انجام می پذیرد.
  • در موارد وجود لخته روی دریچه پروستتیک با نظر پزشک معالج به تواتر انجام می شود.
  • در بیماران با کلسیفیکاسیون رینگ میترال بسته به شدت تنگی یا نارسایی ایجاد شده، تصمیم گیری می شود. اما اگر تنگی یا نارسایی ایجاد نکرده بود، هر 2 تا 3 سال فالو می شود.